روش‌های آموزشی در سیره رضوی و دلالت‌های آن برای تربیت عقلانی در دانشگاه فرهنگیان

یکی از چالش‌های موجود در نظام‌های آموزش عالی، کم توجهی به پرورش تفکر و اندیشیدن در دانشجویان است که با بهره‌گیری از دلالت‌های تربیتی سیره امام رضا‌(ع) می‌توان در مواجهه با این چالش، گام‌های موثری ا برداشت. با توجه به اهمیت مراکز تربیت معلم و محوریت نقش مدرسان درآنها، ازاین رو هدف این مقاله، بررسی روش‌های تربیت عقلانی در سیره رضوی با تأکید بر نقش استادان و روش‌های تدریس ایشان در راستای پرورش تفکر در دانشجو- معلمان است. در این پژوهش از روش توصیفی- تحلیلی برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد؛ به نحوی که با مراجعه به منابع معتبر دینی درباره سیره رضوی، اطلاعاتی در زمینه تربیت عقلانی و روش‌های تدریس مناسب برای آن‌ها استخراج شد و سپس مورد توصیف و طبقه‌بندی قرار گرفت. یافته‌های پژوهش بیانگر پنج روش تدریس شامل: آموزش انفرادی، بحث گروهی، پرسش و پاسخ، مناظره و عبرت آموزی بر اساس سیره رضوی است. همچنین کاربرد هر یک از این روش‌ها توسط مدرسان نیازمند برخورداری آن‌ها از مهارت‌های ارتباطی و تدریس خاصی است. براساس نتایج پژوهش تأکید بر مهارت‌های دانشجو- معلمان و استادان به‌عنوان معیاری برای جذب، بررسی مستمر توامندی‌های فکری نیروهای جذب شده و نیز گنجاندن یک یا چند واحد درسی در زمینه آموزش تفکر، پیشنهاد می‌شود.